Strona Główna,  Wokół zdrowia

Rak jelita u dziecka

Przebieg chorób u dzieci i dorosłych zazwyczaj bardzo się różni. Choroby nowotworowe wieku dziecięcego również  różnią się od nowotworów, na które zapadają dorośli. Częstość występowania poszczególnych nowotworów jest zdecydowanie inna u dzieci i osób dorosłych. Te nowotwory, na które najczęściej chorują osoby dorosłe (rak płuca, rak gruczołu sutkowego, rak żołądka, rak jelita grubego) są rzadkie u dzieci. Natomiast te nowotwory, które są często występują u dzieci, jak np. białaczki, wykazują stosunkowo rzadsze występowanie u osób dorosłych.

Nowotwory dziecięce wykazują bardzo duże zróżnicowanie typów histologicznych oraz umiejscowienia anatomicznego. Wszystkie nowotwory wieku dziecięcego klasyfikowane są według rodzaju tkanki, z jakiej powstały. Natomiast w przypadku nowotworów wieku dojrzałego klasyfikację opiera się na podstawie umiejscowienia narządowego danego nowotworu. Według klasyfikacji nowotworów dziecięcych (International Classification of Childhood Cancer ver. 3 – ICCC) nowotwory wieku dziecięcego są dzielone na 12 grup klasyfikacyjnych (białaczki, chłoniaki, nowotwory OUN, nowotwory układu współczulnego, Retinoblastoma, nowotwory nerek, nowotwory wątroby, nowotwory kości, mięsaki tkanek miękkich, nowotwory zarodkowe, nowotwory nabłonkowe i inne).

Rak jelita u dziecka

Rak jelita występuje wyjątkowo rzadko u dzieci (około 1–2 zachorowań na 1 mln dzieci do 20. roku życia). Jest to charakterystyczny nowotwór wieku dojrzałego, który sporadycznie rozwija się w wieku dziecięcym. Rak jelita u dzieci występuje równomiernie u obu płci. Ze względu na swoje rzadkie występowanie, rozpoznawany jest najczęściej w stadium bardzo zaawansowanym.

Rozpoznanie jakiejkolwiek choroby nowotworowej u dzieci we wczesnym stadium sprawia duże trudności, ponieważ objawy chorobowe są często niespecyficzne i przypominają pospolite choroby wieku dziecięcego. Rozpoznanie raka jelita u dziecka jest tym bardziej utrudnione, gdyż występuje niezwykle rzadko. W Polsce w latach 1994-2005 (bardziej aktualnych danych nie znalazłam) na raka jelita grubego zachorowało 13 dzieci (7  dziewczynek i 6 chłopców) w wieku 11 -18 lat. Wszystkie przypadki zdiagnozowano w bardzo zaawansowanych stadiach. Pomimo zastosowanego leczenia jedynie 4 dzieci udało się uratować, pozostałe dzieci zmarły w wyniku progresji choroby (w większości przypadków w ciągu kilku-kilkunastu tygodni od rozpoznania).

Rak jelita u dziecka – objawy

Najczęstszym objawem raka jelita u dzieci jest ból brzucha, a także wzdęcia, zaparcia, nudności, wymioty i utrata masy ciała. Są to bardzo często występujące objawy towarzyszące innym, charakterystycznym dla wieku dziecięcego chorób. Dlatego najpierw diagnozowane są w kierunku typowych chorób dziecięcych (na przykład zapalenie wyrostka robaczkowego).

Objawem raka jelit u dziecka może być także niedokrwistość, stan podgorączkowy, krwawienie z przewodu pokarmowego, niedrożność przewodu pokarmowego, a także stopniowo nasilające się bóle kostne. Ponieważ objawy nie są specyficzne zazwyczaj rozpoznanie stawiane jest bardzo późno, gdy choroba jest już bardzo zaawansowana i nie reaguje na leczenie.

Rak jelita u dziecka – o czym musisz pamiętać

Ten artykuł nie powstał po to by Cię straszyć, ale by zwrócić Ci uwagę, jak niebezpieczny jest to rodzaj nowotworu. Ze względu na to, że ten typ nowotworu występuje bardzo rzadko, lekarze często nawet nie podejrzewają, że taka sytuacja może się zdarzyć. Niestety się zdarza…

Nowotwory dziecięce charakteryzują się tym, że rozwijają się w błyskawicznym tempie, często dając niespecyficzne objawy długimi miesiącami (TU możesz poczytać o siatkówczaku – bardzo niebezpiecznym nowotworze oczu u dzieci). Rak jelita u dziecka zaczyna rzucać poważne objawy kiedy jest już tak rozwinięty, że na ratunek bywa za późno. Dlatego nie bagatelizujmy nawet najdrobniejszych objawów. Każdy ból, który nie ustępuję, powtarza się lub nasila – badajmy. Często lekarze nie chcą wysyłać dzieci na USG czy inne specjalistyczne badania – dopominajmy się ich, mamy do tego prawo. Obserwujcie dzieci, często oglądajcie, masujcie (można w ten sposób wykryć już niewielkie guzki). Od naszej czujności zależy los naszych dzieci!